Παραδοσιακό Τάβλι Σκάκι
    search
    • Παραδοσιακό Τάβλι Σκάκι
    • Παραδοσιακό Τάβλι Σκάκι
    • Παραδοσιακό Τάβλι Σκάκι
    • Παραδοσιακό Τάβλι Σκάκι

    Παραδοσιακό Τάβλι Σκάκι

    69,00 €
    .

    Παραδοσιακό Τάβλι Σκάκι

    Παραδοσιακό Τάβλι Σκάκι χειροποίητο από πολύτιμα ή απλά ξύλα. Ελιά, δρύς βελανιδιά καπλαμάς δουλεμένα στο χέρι για ατελείωτες ώρες διμιουργικής διασκέδασης.

    Τάβλι Σκάκι
    Ποσότητα
    Τελευταία προϊόντα σε απόθεμα

    • Ρώτησε μας τώρα
      Ασφάλεια

    Παρέχουμε ασφαλή λειτουργία περιήγησης στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα

      Παραλαβή

    Όλα τα προϊόντα αποστέλλονται με προσοχή στην συσκευασία

      Αποστολή και επιστροφή

    Παρέχουμε την δυνατότητα επιστροφής σε όλα μας τα προϊόντα.

       Παραδοσιακό Τάβλι Σκάκι

    Το τάβλι είναι ίσως το αρχαιότερο παιχνίδι που επιζεί μέχρι και τις ημέρες μας, αφού η πρώτη του εμφάνιση μαρτυρείται στη Μεσοποταμία, την περίοδο περίπου 2900 με 1800 πΧ. Ο Άγγλος αρχαιολόγος Σερ Λέοναρντ Γούλεϋ ανακάλυψε κατά τη διάρκεια ανασκαφών στην Ουρ της Χαλδαίας ένα στολισμένο ταμπλό παιχνιδιού, το οποίο φαίνεται πως είναι το αρχαιότερο ταμπλό τάβλι.

    Ένα παρόμοιο παιχνίδι φαίνεται πως παιζόταν και στην Αρχαία Αίγυπτο, το Senet ή “παιχνίδι των τριάντα τετραγώνων”. Και τα δύο παραπάνω παιχνίδια είχαν κάπως διαφορετικό ταμπλό από το σημερινό παραδοσιακό  τάβλι: αποτελούταν από τρεις σειρές των δέκα τετραγώνων, τη μία δίπλα στην άλλη, όμως φαίνεται πως η φιλοσοφία ήταν η ίδια.

    Άλλο ένα αρχαίο παιχνίδι σχετικό με το τάβλι που είναι άξιο αναφοράς είναι το Τακτέ Νάρντ. Ήταν περσικό, παιζόταν περίπου το 1600 πΧ και έμοιαζε πολύ περισσότερο με το σημερινό τάβλι. Είχε 24 σημεία και 30 πούλια, 15 άσπρα και 15 μαύρα, και ένα ζευγάρι ζάρια. Το όνομά του σήμαινε «Μάχη σε ξύλο» και μεταφέρθηκε στην Ευρώπη από τους Άραβες.

    Αργότερα το παιχνίδι εμφανίζεται στην Ελλάδα (με το όνομα Πεσσοί) και στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (με το όνομα Ludus Duodecim Scriptorum – παιχνίδι των δώδεκα γραμμάτων). Τα δύο αυτά παιχνίδια έχουν την ίδια μορφή με το αρχαιότερο, που βρέθηκε στη Μεσοποταμία.

    Στο Μεσαίωνα πλέον, το παιχνίδι ήταν αρκετά γνωστό στην Ευρώπη, και είχε αποκτήσει δική του ονομασία και φήμη σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες.

    Μερικά από τα ονόματά του ήταν «Tables» (Αγγλία), «Tavola Reale» (Ιταλία), «Tablas Reales» (Ισπανία). Ωστόσο είναι σημειωτέο ότι παρά τη δημοτικότητά του, το τάβλι κατά περιόδους απαγορεύτηκε ή κατακρίθηκε από την Εκκλησία σε κάποιες χώρες, καθώς είχε χαρακτήρα τυχερού παιχνιδιού.
    Ο Λουδοβίκος ο Θ’ της Γαλλίας, το 1254 απαγόρευσε στους αυλικούς να παίζουν τάβλι. Στη συνέχεια έκανε το ίδιο σε όλους τους υπηκόους του.Το γνωστότερο παράδειγμα αντίδρασης κατά του ταβλιού είναι η διαταγή του Καρδινάλιου Γουόλσεϋ, της αυλής του Χένρυ του Η’, το 1526, να καούν όλα τα ταμπλό του ταβλιού. Οι Άγγλοι παίκτες του παιχνιδιού σκέφτηκαν να καμουφλάρουν το ταμπλό κατασκευάζοντάς το αναδιπλούμενο, για να μοιάζει χοντρικά με βιβλίο. Σε αυτή την ιδέα οφείλει το σημερινό ταμπλό τη μορφή του.
    Τον 18ο αιώνα, το παραδοσιακό τάβλι είχε ανέβει στα μάτια της Εκκλησίας, και πλέον θεωρούταν εποικοδομητικός τρόπος να περνά κανείς το χρόνο του.
    Έτσι, το 1743 ο Έντμουντ Χόιλ (Edmund Hoyle), γνωστός Άγγλος ειδικός επιτραπέζιων παιχνιδιών, εξέδωσε μια “Πραγματεία πάνω στο παιχνίδι του ταβλιού” (συνεχίζοντας τις πραγματείες του για άλλα δημοφιλή παιχνίδια της εποχής, όπως το whist, το σκάκι και άλλα), τυποποιώντας τους κανόνες του παιχνιδιού και υποδεικνύοντας τακτικές για βέλτιστο παιχνίδι, οι οποίες είναι γενικά παραδεκτές ως χρήσιμες, ακόμα και σήμερα.
    Το παιχνίδι έφτασε στην Αμερική ταυτόχρονα με την Ευρώπη. Οι λογαριασμοί εξόδων του Τόμας Τζέφερσον το 1776, περίπου τον καιρό που έγραφε τηνΔιακήρυξη της Ανεξαρτησίας δείχνουν κέρδη και απώλειες από παιχνίδια ταβλιού.Σε αυτή την περίοδο το παιχνίδι πήρε και το σημερινό του (διεθνές) όνομα: στα μέσα του 17ου αιώνα, οι Σάξονες το ονόμασαν «bac» (πίσω) – «gamen» (παιχνίδι), επειδή όταν ένα πούλι «πιάσει» ένα άλλο, αυτό επιστρέφει πίσω στην αρχή.

    Το «Μέγα Ζατρίκιον» είναι ένα βασιλικό παιχνίδι της Μινωικής εποχής ανάλογο με το σύγχρονο σκάκι. Ήταν ένα παιχνίδι κατασκευασμένο από ενθέματα ελεφαντόδοτου, κυανής υαλόμαζας και ορείας κρυστάλλου, με επικάλυψη χρυσού και αργύρου. Τέσσερα μεγάλα κωνικά πιόνια από ελεφαντόδοντο αντιστοιχούν σε κυκλικά πεδία του «Ζατρικίου». Η ιδιαίτερα σύνθετη και πολυτελής κατασκευή του τεκμηριώνει το υψηλό επίπεδο διαβίωσης στο ανάκτορο, αλλά και τις καλλιεχνικές δυνατότητες των εργαστηρίων της Κνωσού. Ανακαλύφθηκε στον αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού στα τέλη του 19ου αιώνα από το Βρετανό αρχαιολόγο Σερ Άρθουρ Έβανς. Χρονολογείται γύρω στο 1600 π.Χ. Αποτελείται από μια μεγάλη πλάκα από ελεφαντόδοντο και πέτρα χρώματος μπλε, με γυάλινη επικάλυψη και χρυσά φύλλα. Συνοδευόταν από πέντε πιόνια από ελεφαντόδοντο και είχε διαστάσεις 104Χ61 εκατοστά. Εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.

    Πάζλ δούρειος ίππος

    BKG

    Χαρακτηριστικά

    Παραδοσιακό Τάβλι Σκάκι
    Διαστάσεις 47*25*7 Εκ.
    Δρύς
    Ελιά
    Τα πούλια είναι στάνταρ μόνο για το κλασικό τάβλι σκάκι
    Φυσικός καπλαμάς

    Μπορεί επίσης να σας αρέσουν

    Σχόλια (0)
    Δεν υπάρχουν κριτικές πελατών προς το παρόν.