Κομπολόι οψιδιανός

Κομπολόι οψιδιανός

Κομπολόι οψιδιανός

 Ο Οψιδιανός είναι γυαλί συνήθως μαύρου χρώματος και δημιουργείται κατά την έκρηξη των ηφαιστίων.  Μετά την έκρηξη του ηφαιστείου,  το επιφανειακό στρώμα  της  υγρής λάβας ψύχεται απότομα και γίνεται γυαλί, ενώ το υπόλοιπο  υλικό, το κατώτερο στρώμα της λάβας  κρυσταλλοποιείται σε μία αργή διαδικασία. Χημικά είναι SiO2  εχει σκληρότητα 5.5 και ειδικό βάρος 2,6.Λέγεται και οψιανός

   Ο ρωμαίος φυσιολόγος Πλίνιος ο Πρεσβύτερος το 77 μ.Χ., στο βιβλίο του Naturalis historiae, αναφέρει πως το όνομα οψιδιανός, οφείλεται σε κάποιον Obsius από την Αιθιοπία.

  Στην εποχή του λίθου, και την εποχή του χαλκού, στην περιοχή του Αιγαίου,  κατασκευάστηκαν εργαλεία και όπλα από σκληρό οψιδιανό, που προερχόταν από την Μήλο. Η χρήση του υλικού αυτού ήταν πολύ διαδεδομένη γεωγραφικά, και διήρκεσε πολλούς αιώνες. Επίσης την εποχή εκείνη οι άνθρωποι κατασκεύαζαν και σκεύη από μαλακό οψιδιανό που προερχόταν από το ηφαιστειακό νησί Γυαλί., που είναι κοντά στη Νίσυρο.

Η ονομασία ποιυ είχε αυτή η πέτρα από τους αρχαίους δεν είναι γνωστή. Σαν πιθανότερη φαίνεται η ονομασία Λιπαραίος λίθος που χρησιμοποιεί ο Θεόφραστος στο έργο του "Περί Λίθων".  Η περιγραφή του λίθου (μαυριδερός, λείος και πυκνής σύστασης) ανταποκρίνεται σε αυτήν του οψιανού, όπως και η γεωλογική του συνάφεια (με τη μορφή μαζών μέσα στην ελαφρόπετρα). Πιθανόν στο ίδιο χωρίο να γίνεται αναφορά και στον οψιανό της Μήλου.

Ο αρχαιοελληνικός αυτός όρος προδίδει το γεγονός ότι οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν την ύπαρξη οψιανού στις Λιπάρες νήσους ή Νησιά του Αιόλου, ΒΔ του Πορθμού της Μεσσήνης.  Οι ιθαγενείς της Αμερικής επίσης χρησιμοποιούσαν τον οψιδιανό για διακοσμητικά, κοσμήματα και εργαλεία.

   Σήμερα εκτός από την κοσμηματοποιία και γενικώς τα διακοσμητικά, ο οψιδιανός χρησιμοποιείται για την κατασκευή πολύ αιχμηρών χειρουργικών λεπίδων. Μπορούν να κατασκευαστούν από οψιδιανό λεπίδες, πέντε φορές πιο κοφτερές από το πιο καλοτροχισμένο χειρουργικό ατσάλι. 

 Ο όνυχας είναι μία ποικιλία αχάτη, ο οποίος αχάτης είναι μία ποικιλία χαλκηδόνιου, ο οποίος είναι μία ποικιλία χαλαζία! Η ονομασία είναι και σε αυτή την περίπτωση, ελληνικής προέλευσης, αναφέρεται στις γραμμώσεις που εμφανίζονται  στο νύχι του δάχτυλου αρκετών ζώων . Ο Θεόφραστος το αναφέρει σαν ονύχιον.

Εμφανίζει επάλληλα στρώματα ανοιχτόχρωμου και σκουρόχρωμου υλικού. Στις διάφορες ποικιλίες όνυχα εμφανίζεται ολόκληρη η χρωματική παλέτα. Στην  πράξη όταν λέμε όνυχα συνήθως εννοούμε τον μαύρο με άσπρες γραμμές. Σαρδόνυξ  είναι μία ποιότητα όνυχα που  τα χρώματά του εναλλάσσονται σε κόκκινο – πορτοκαλί, και ονομάζεται έτσι διότι περιέχει σάρδιο.

 Αντίστοιχα ο Πλίνιος αναφέρει χαλκηδόνυξ, ιασπόνυξ, αχατόνυξ, απ’ όπου συμπεραίνουμε ότι την εποχή εκείνη είχαν αντιληφθεί ότι όλα αυτά τα υλικά  είναι χρωματικές παραλλαγές του ίδιου υλικού, που είναι ο μικροκρυσταλλικός χαλαζίας. Ορυχεία όνυχα υπάρχουν στην Οαχάκα στο Μεξικό, Βραζιλία, Αλγερία, Μαδαγασκάρη, Ινδία.

Κομπολόι κούκ