Λύρα μαγνήτης

Λύρα μαγνήτης 

Λύρα μαγνήτης μαντινάδα διπλός μαγνήτης & προσεγμένη κατασκευή όλα σε μια λύρα άξια της Κρητικής παράδοσης που αντιπροσωπεύει Η Κρητική λύρα είναι ξύλινο χορδόφωνο (έγχορδο μουσικό όργανο). Έχει συνήθως τρεις χορδές, σε νότες Σολ-Ρε-Λα και παίζεται τρίβοντας ένα δοξάρι στις χορδές της. Κατέχει κεντρική θέση στην παραδοσιακή μουσική της Κρήτης και άλλων νησιών του Αιγαίου και των Δωδεκανήσων.

Ήταν γνωστή για πρώτη φορά στην Βυζαντινή Κρήτη, με κάποιες περαιτέρω τροποποιήσεις που σημειώθηκαν τον 20ο αιώνα για να δώσει στο όργανο έναν πιο ισχυρό ήχο και προβολή. Θεωρείται η πλέον δημοφιλής παραλλαγή της βυζαντινής λύρας που χρησιμοποιείται σήμερα. Τα μέρη μιας Κρητικής λύρας είναι συνήθως κατασκευασμένα από διαφορετικούς τύπους ξύλου. Οι χορδές είναι από έντερο ή μέταλλο.

Είναι προφανές πως οι Ενετοί, όταν έφτασαν στην Κρήτη το 1211, βρήκαν ήδη την λύρα στο νησί. Εκείνη την εποχή φαίνεται να εμφανίστηκαν για πρώτη φορά τα σφαιρικά κουδουνάκια που τοποθετούνται στο δοξάρι. Τα κουδουνάκια αυτά, στην Κρητική διάλεκτο ονομάζονται "Γερακοκούδουνα". Η ονομασία αυτή, φαίνεται να προέρχεται από τους άρχοντες κυνηγούς, οι οποίοι κυνηγούσαν με γεράκια, τα οποία έφεραν κουδουνάκια στα πόδια τους.^[19]

Ωστόσο, ως λαϊκά όργανα κατά τα χρόνια της Ενετοκρατίας, αναφέρονται ως επί το πλείστο πνευστά και κρουστά. Περιηγητές, όπως ο Πιερ Μπελόν, δεν αναφέρουν μουσικά όργανα στους χωρούς των Σφακιανών, αν και στην πραγματικότητα οι ίδιοι οι Σφακιανοί ουδέποτε επιδόθηκαν στη χρήση έγχορδων οργάνων, μέχρι και σήμερα. Παρόλα αυτά, υπάρχει αναφορά σε ποίημα από τον Στέφανο Σαχλίκη, ποιητή από τον Χάνδακα σημ. Ηράκλειο του 14ου αιώνα

Λύρα μαγνήτης 

Μουσικά όργανα ρολόι